Konya, 2024 yılı boyunca hem aldığı hem de verdiği göçle dikkat çekti. Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) verilerine göre yıl genelinde Konya’ya 53 bin 971 kişi göç ederken, 56 bin 234 kişi kentten ayrıldı. Bu durum, 2 bin 263 kişilik negatif göç farkı olarak kayıtlara geçti.
Eğitim Gerekçesiyle Gelen Çok, Dönecekler Az
Göç nedenlerinde eğitim başı çekti. Konya’ya eğitim için gelen 13 bin 786 kişi, üniversite kenti kimliğini bir kez daha ortaya koydu. Buna karşılık, eğitim için ayrılanlar 13 bin 469 kişiyle bu sayıya oldukça yaklaştı. Konya, bu alanda Türkiye genelinde 4’üncü sırada yer aldı.
Ailevi Nedenlerde İki Yönlü Hareketlilik
Aile bireylerine bağlı göç önemli bir kalem olarak öne çıktı. Bu kapsamda Konya’ya gelen 11 bin 797 kişi, kentten ayrılan 10 bin 4 kişiye göre biraz daha fazla oldu.
Medeni durum değişikliği ve ailevi nedenlerle Konya’dan ayrılanların sayısı 3 bin 65, aynı nedenle gelenlerin sayısı ise 3 bin 100 olarak ölçüldü.
İş İçin Gelen Azaldı, Konut İçin Giden Arttı
2024'te iş amacıyla Konya’ya gelen kişi sayısı 4 bin 690 olurken, aynı nedenle kentten ayrılanlar 5 bin 704 kişiye ulaştı. Bu, iş imkanları açısından şehir dışının daha cazip hale geldiğini gösteriyor.
Daha çarpıcı fark ise konut ve yaşam koşulları nedeniyle gerçekleşti. Konya’dan bu nedenle ayrılan 8 bin 429 kişi, gelen 7 bin 287 kişiden daha fazla oldu.
Tayin ve Emeklilikte Denge Korundu
Tayin ve iş değişikliği nedeniyle Konya’ya gelen 5 bin 916 kişi, kentten ayrılan 5 bin 241 kişiden biraz fazlaydı. Emeklilik nedeniyle gelenler (255 kişi) ile ayrılanlar (227 kişi) arasında ise fark sınırlı kaldı.
Sağlık Gerekçesiyle Gelen Fazla, Diğer Kategorilerde Giden
Sağlık ve bakım ihtiyacıyla Konya’ya gelen 581 kişi, ayrılan 244 kişiyi geçti. Ancak “diğer” kategorisinde kentten ayrılan 837 kişi, gelen 673 kişiden fazlaydı.
Göç nedeni bilinmeyenler de kayda değer: Konya’ya gelen 3 bin 506 kişi, ayrılan 4 bin 409 kişi ile dengede ilerledi.
Sonuç: Konya Göçte Tercih Edilen Ama Terk Edilen Şehirlerden Biri
2024 verileri, Konya’nın hâlâ cazibe merkezi olduğunu ancak özellikle konut ve iş gerekçeleriyle yaşanan ayrılıkların arttığını ortaya koydu. Eğitim ve aile bağları, göç hareketliliğinde iki yönlü etki yaratırken, şehir planlaması ve istihdam politikalarının gelecekteki göç dengesini belirleyeceği öngörülüyor.
